Hangi seneye ait olduğunu bile hatırlamaz oldum ama o zamanlar söylediğimiz gibi biz deplasman taraftarıyız. Ordu'da zaten binlerce kardeşimiz renklerimizi destekliyor, önemli olan deplasmanda yalnız bırakmamak tabiki.
Tribünü kovalayan adam, az çok ne konuştuğunu bilen adam aslında ne demek istediğimi çok iyi anlayacaktır. Bazen fotoğraflar paylaşılıyor facebook'ta, twitter'da veya bir bloglarda. Kolay değil 1145 km uzaklıktaki deplasmanda deplasman tribününü doldurabilmek. Hele ki, Ordu'da yaşadığımız otobüs sıkıntılarını, yönetim - taraftar arasındaki sorunları da düşündüğümüz hiç kolay değildi ama o deplasmanda her şeye değdi. Maç sonu güzellerden tutun da otobüsün içindeki gülmekten koltukları yumrukladığımız anlara kadar.
Başka takım taraftarları dibindeki şehre deplasman yaptığında bulunduğu yeri dolduramazken bizler binlere kafa tuttuk. Yine de şunu bilir şunu söylerim bir tek Mersin deplasmanında şansımız tutmuyor. Ya bayrama denk geliyor, ya da haftaiçine atıyolardı maçlarımızı. Olsun ona da gitmiştik tabi, Fidangör'ün deplasman otobüsüyle giden biri şehrine döndüğünde ben daha önce hayattan nasıl tat alıyormuşum der mutlaka.
Deplasman bizimle güzel...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder