Şu anda şirketleşmeyi tamamlamış olarak Süper Lig'de 5, 1.Lig'de 3
takım bulunuyor. Bunlar; Beşiktaş, Fenerbahçe, Galatasaray, Kasımpaşa,
Trabzonspor ve Adanaspor, Çaykur Rizespor, Göztepe olarak
sıralanmaktadır. Yaptığımız araştırmalar sonucunda, şirketleşme iyi
planlanıp, geleceği görme konusunda adımlar atılırak yapılırsa sonucu
şirket açısından iyi olan bir sistemdir. Sonucu her ne olursa olsun,
bizim de tek istediğimiz daha iyi bir Orduspor'dur fakat bunu
şirketleşmeyle yapmayı onaylamıyor ve istemiyoruz.
Bunlardan
verebileceğimiz en iyi örnek Bursaspor'dur, Bursaspor A.Ş. değil,
Bursaspor Kulübü olarak faaliyetini sürdürmektedir. Ve geçtiğimiz
yıllarda yaşadıkları şampiyonlukla da Anadolu Kulüpleri istediği
takdirde hedefine ulaşabileceğini kanıtlamıştır.
Bugün
alınan karar doğrultusunda Orduspor'un hisselere bölünerek satılması,
Orduspor; halka açılıyor adı altında duyurulmaya çalışılmaktadır.
Orduspor Anonim Şirketi olduğunda, kulübümüzün hisseleri gerçek halka
değil, paranın üstüne oturanlara satılacaktır. Ve bu konuda futbola
siyaset bulaştırmamak gerekir. Siyasi parti üyeleri, yakınları ve
onların adamları Ordusporumuzdan uzak tutulmalıdır. Gerekirse yol
yakınken şirketleşmeden uzaklaşmalı, vazgeçilmelidir.
Orduspor
bugüne kadar şerefiyle yaşadı, bugünden sonra da şerefiyle
yaşayacaktır. Bu konuya istinaden atılacak bir adımın telafisi ve geri
dönüşü olmayacağı gibi, Orduspor'un gerçek sahibi olan taraftarı da
yapılacak hatalarla kendinize düşman edebilirsiniz. Şehrimizde yaşayan
binlerce taraftarımız, 1. ligdeyken bile 19 Eylül Stadı'nı doldururken, Süper Lig'e çıktığımızda, gün geçtikçe stadımızdaki boş koltuk sayısı artıyorsa bunun sebebi renklere küstürülmüş taraftar değil, Orduspor Kulübü'nün kravatlıları ve onların yaptıklarıdır.
Siirt Jet-Pa, Vanspor, Malatyaspor ve İstanbulspor'da bir zamanlar şirketleşmişti.
Futbol, zengin insanların para uğruna yaptıkları yatırımlar değil, halkın coşkusu, taraftarın haykırmasıdır.
Yakından tanıdığınız Dünya Gazetesi Yazarı Tuğrul Akşar'ın yazısı
Sportif AŞ'ler kulüplerin sonu mu olacak?
Ayrıca Adana Demirspor taraftarlarının yazdığı şu yazıyı da okumanız da fayda olacaktır.
Birçok boyutu olan "Şirketleşme" başlığının, ele alınabilecek her
boyutunda ben kişisel olarak şirketleşmeye karşıyım. Tartışma boyunca
gerek örnekler vererek gerekse temel olarak şirketleşmeye neden karşı
durmak gerektiğini kendi bakış açımdan yazmaya çalışacağım. En baştan
belirteyim, şuna inanıyorum: ismi FİFA, UEFA, TFF ya da başka herhangi
bir şey olsun, şirketleşme mutlak suretle bir gün bize dayatılacaktır.
Bu dayatma, futbolu daha da endüstriyel hale getirme amacından başka bir
amaç taşımamaktadır. Bu dayatma, en çok bize -taraftarlara- zarar
verecektir. Taraftarların, bu dayatmaya karşı direnme gücü vardır.
Şirketleşme "olmazsa olmaz" değildir, reddedilebilir. Bunu yapacak güç
bizdedir.
İşin tarihsel arka planına ve bir kısım örneklerine göz
attığımızda, bir nevi "sihirli değnek"mişcesine algılanan
şirketleşmenin aslında "o kadar da süper bir şey olmadığı" daha net
ortaya çıkıyor. Şirketleşme ile ilgili en kritik noktalardan biri
şirketin halka arz edilip edilmemesi ve borsada işlem görüp görmemesi.
Bu koşulları sağlamayan şirketler, bariz bir biçimde "patron şirketi"
olmak durumunda...
Şirketleşme ilk olarak İngiltere'de 1983'de
Tottenham Hotspur tarafından gerçekleştiriliyor. Bunu, Manchester United
takip ediyor. Tarihi bilgilere çok boğulmadan bir özet vereyim;
İngiltere'de Şirketleşme Deneyimleri
Manchester United: 2005 yılında şirket hisselerinin %95'i Amerikalı Malcolm Glazer tarafından satın alınır. Şirketin yeni sahibi, şirketi borsadan çeker.
Bu satın almaya tepki duyan Manchester United taraftarları, "FC United
of Manchester" adıyla kendi kulüplerini kurarlar, bu kulüp halen
İngiltere'de amatör liglerde onurlu mücadelesini sürdürmektedir.
Chelsea: 2003 yılında Roman Abramavich tarafından satın alınır.Şirketin yeni sahibi, şirketi borsadan çeker. Rakip taraftarlar kulüple dalga geçmek için "Chelski" yakıştırmasını dile getirirler.
Leeds
United, Bradford City, Bolton Wanderers, Leicester City, Nottingham
Forest, Sunderland, Queens Park Rangers ve West Bromwich Albion yine
şirketleşmesine rağmen hisselerini borsadan çeken kulüpler olmuştur.
Halen İngiltere borsasında işlem görmeye devam eden yalnızca 12 kulüp
bulunmaktadır.
İtalya'da Şirketleşme Deneyimleri
Fiorentina Şirketleşmenin ardından iflas ederek küme düşmüştür.
Lazio ve Roma Şirketleşmenin ardından iflasın eşiğine gelmiş, kulüp sahibinin maddi desteği ile durumu kurtarmıştır.
İtalya'da borsada işlem gören sadece 3 kulüp var: Roma, Juventus ve Lazio
Almanya'da Şirketleşme Deneyimleri
Almanya'da şirketleşmenin ardından halka arz edilen tek kulüp Borussia Dordmund olmuştur.
İspanya'da Şirketleşme Deneyimleri
İspanya'da kulüpler, faaliyetlerini dernek statüsünde devam ettirmektedir. Şirketleşen kulüp bulunmamaktadır.
Fransa'da Şirketleşme Deneyimleri
Şirketleşen kulüpler olmakla beraber halka arz edilen kulüp bulunmamaktadır.
Tüm
bu bilgiler ışığında ben maalesef "şirketleşme halka daha yakın bir
kulüp ortaya çıkarır" diyebileceğim bir örneğe varamıyorum. İspanya gibi
bir ligde dahi tercih edilmeyen, diğer bir çok ülkede ise halka
(taraftara) ulaşma anlamında başarısız olan bir şirketleşme kime yarar
sağlayacak sorusu ortada duruyor...
Sihirli değnek, gerçekten sihirli mi? Bu işten kimler kar ediyor? İyi etüt etmemiz lazım...
Orduspor ne zamanki Orduspor A.Ş. olarak şirketleşmeye başlarsa zihnimde, beynimde ve kalbimde olan sevgimi artık sadece kalbimde yaşarım.